Bir hulusi kalpten...
Bu savaş, dünya tarihine insanlığın verdiği son özgürlük savaşı olarak geçecektir.Çünkü bundan sonra hiç kimse sadece ‘vatan’ bildiği toprak parçasında özgürce yaşamak için ölmeyecektir.Artık savaşların nedeni daha fazla konfor, daha fazla güç, daha fazla para, daha geniş piyasa, toplumsal cinnet ve başka bir çok şey belki…Ama özgürlük değil… Bu savaş, dünya tarihine insanlığın verdiği son […]
Ömür bir musikidir. Çığlıkla başlayan bu melodi, mırıltılarla ve ninnilerle sürer. Sonra cıvıltılar karışır, alkışlar karışır, derken müzik coşar, parça baş döndürücü bir ritme dönüşür. Ardından fark ettirmeden düşer müziğin temposu. Ritim ağırlaşır, sonunda bir saz semaisi olur. İniltilerle sayıklamalarla yavaşlar…yavaşlar…ve susar.
En son bir sela sesi ile musikinin bittiği ilan olunur.
Yaşamak ise dans etmeye benzer o müzik eşliğinde…
Masallardaki haramilerin sayısı kırk. Yolculuklar kırk gün kırk gece sürer. Sabretmek için kırk yıl beklemek gerekir. Bizim kırk masalımız olsun, kırk milletten, kırk memleketten, hatta kırk inanç sisteminden, kırk dinden, kırk mezhepten… Kırk yıl uğraşıp kırk kağıda yazalım. Kırk kitap yapıp kırk halka dağıtalım. Her birini kırk kişi okusun, herkes kırk kişiye anlatsın. Kırk çocuk […]
Çerkesler yüz yıllık kesintisiz bir özgürlük mücadelesinin ardından 21 Mayıs 1864’te yurtlarından sürülüp dünyanın dört bir yanına dağıtıldılar. Sürgünün üzerinden geçen yüz elli yıl bu halkın özgün dilini ve kültürel değerlerini büyük ölçüde aşındırdı. Hulusi Üstün, onların sürgün edildikleri diyarlara ait hatıralarının izini sürüyor bu kitabında. Anadolu bozkırında kaybolmuş Çerkes atlarının, Khabze adı verilen örf adet hukukunun, Çerkes toplumunun karmaşık sosyal yapısının, Türk Edebiyatının temel tiplerinden biri olan Çerkes kızı imgesinin konu edildiği öykülerinde Anadolu bozkırını, eski İstanbul sokaklarını, Balkanları, Arap çöllerini Kaf Dağı’nı gezdiriyor bize. Geziyor ve hayıflanıyoruz onun öykülerinde. Evet, Çerkesya bir ulu ağaçtı insanoğlunun tamahının yok ettiği, Çerkesya bir büyük günahtı, Kabil’in Habil’e ettiği.
Terk edeceğim buraları. Yüz kırk yıldır hiç bir yerde yurt tanımamış mucahir yüreğimin çırpıntısını kısa bir süre de olsa dindiren Mavi Kasabamı terk edeceğim. Atalarımın yaptığı gibi keçe yamçıma sarılıp göz yaşlarımı içime akıtarak topuklayacağım atımı ve başka yerlere,
Hemen satın alın
